Spotkanie z Marcinem Baranem
Wieczorem 10 października 2012 zaprosiliśmy Państwa do Teatru KraKoTeka Scena 21 na drugi wieczór autorski Marcina Barana poświęcony jego najnowszej książce poetyckiej zatytułowanej „Niemal całkowita utrata płynności”.
Pretekst do spotkania stworzył, a właściwie skomponował, Edward Pasewicz, który prócz tego, że jest uznanym poetą, zajmuje się również muzyką. Lektura tomu Barana natchnęła Pasewicza do skomponowana 10 fanfar na 2 trąby, tubę i puzon, które odegrane na żywo przez czwórkę młodych muzyków, stanowiły swoiste interludium dla kolejnych wierszy czytanych przez samego autora.
Połączenie muzyki i poezji w mrocznym wnętrzu Teatru KraKoTeka dało niemalże hipnotyczny, oszałamiający efekt. Kompozycje Pasewicza zrobiły równie duże wrażenie na publiczności jak i na bohaterze wieczoru, który przyznał, że choć słoń nadepnął mu na ucho, to zawsze lubił i w szczególny sposób doceniał sparowanie muzyki ze słowem, tak aby to pierwsze stanowiło osnowę dla drugiego, ale nie odwrotnie. Przy okazji wyznał publicznie swe uczucia dla dwóch Panów: Bertolta Brechta i Kurta Weila. Chciałby pisać tak jak Brecht – wyznał z szelmowskim uśmiechem.
Baran odnalazł się w tle muzycznym na tyle dobrze, że głośne czytanie wierszy w jego wykonaniu brzmiało inaczej, a według prowadzącego rozmowę Tomasza Kunza, nawet lepiej niż w czasie premiery tomu w Księgarni Hiszpańskiej ELITE. A nawet jeśli nie lepiej, to bez wątpienia z większa emfazą. Nawet bohater wieczoru przyznał nie bez satysfakcji, że większość przeczytanych utworów pozytywnie go zaskoczyła. Od czerwcowej premiery Baran zdążył nabrać dystansu do swych tekstów, aby teraz (jak sam wdzięcznie to określił) je „odpomnieć”, co chwilami sprawiało mu niemalże narcystyczną przyjemność.
Nie mogło zabraknąć pytania o tytuł, który ma być ukłonem w stronę Zygmunta Baumana. Pytanie, które Baran zadaje sobie i swoim czytelnikom, to co na nas czeka gdy skończy się płynność? Czy po utracie płynności czeka nas wartość?
